Alles begint met verbinden. Op basis van wederzijds begrip en vertrouwen kan een band ontstaan. Elk paard en elke mens is een individu, met een eigen persoonlijkheid, eigen behoeften en voorkeuren. Een paard kiest vaak niet voor ons. Wij kiezen voor het paard. Het is onze verantwoordelijkheid om te zorgen dat het paard in zijn behoeften wordt voorzien en zichzelf kan zijn. Wij moeten het paard leren lezen, voelen en begrijpen. En de taal van het paard leren spreken.
Het is belangrijk om inzicht te ontwikkelen in de lichaamstaal van het paard, om te kunnen begrijpen hoe hij zich voelt en wat hij uitdraagt. Daarnaast moeten wij controle krijgen over onze eigen lichaamstaal om zo te kunnen uitdragen wat we bedoelen. Hiervoor is het belangrijk dat we ons bewust worden van onze ‘mindset’, de denkpatronen die onze ervaring van de werkelijkheid bepalen en zo onze lichaamstaal beïnvloeden. Als we ons bewust worden van de bril waardoor we kijken kunnen we waar denkpatronen niet helpen of in de weg zitten ze ombuigen naar positieve mogelijkheden. Dit is een proces dat nooit ‘af’ is. Het is een groeiproces waar we ons hele leven in kunnen blijven ontwikkelen. Daarbij is elk paard anders, en heeft elk paard iets anders nodig van ons om zich veilig en gezien te voelen. We krijgen de kans om verschillende kanten van onszelf te ontdekken en te ontwikkelen, om voor ons paard een fijne partner te worden.
In mijn trainingen en lessen staan connectie en communicatie met stip op nummer 1. Om het welzijn van het paard te kunnen waarborgen, maar ook omdat het voor mij hierom draait. Samenzijn met paarden.
Ik combineer kennis van psychologie (Radboud Universiteit) met het gedachtegoed van de Paardenmaat en mijn vader Piet Nibbelink om leerlingen hierin te begeleiden.
Alles wat je aandacht geeft groeit. Een simpele filosofie die uitnodigt om te waarderen wat goed gaat. Makkelijker gezegd dan gedaan, onze eeuwige criticus heeft altijd iets te verbeteren. Daar wordt het niet altijd leuker van. En dat terwijl we tijd doorbrengen met paarden voor ons plezier, én dat van hen.
Door de aandacht te verleggen naar wat je wilt bereiken in plaats van wat je nog niet kan, welke talenten en krachtbronnen jij en je paard hebben in plaats van waar jullie minder goed in zijn creëren we een positieve setting waarin mens en paard zich veilig voelen om te leren en te experimenteren. Naast leuker maakt het de training vele malen effectiever.
Ondanks dat het rijden van paarden al eeuwen groot deel uitmaakt van onze cultuur is een paard is niet gemaakt om een mens te dragen. In het natuurlijke evenwicht kan het ruitergewicht een hoop problemen opleveren, doordat deze wordt opgevangen door de schouders en voorbenen van het paard. Doordat de gewrichten in de voorbenen allen scharniergewrichten zijn (gewrichten die maar een kant op kunnen bewegen) kan het paard niet in deze gewrichten veren om het extra gewicht op te vangen. En dus wordt het extra gewicht gedragen door botten, pezen en ligamenten in plaats van met spierkracht. Hierdoor ontstaan vaak blessures, zoals peesproblemen en beschadigingen aan de gewrichten. De achterbenen van het paard kunnen door de aanwezigheid van het spronggewricht wel buigen, waardoor daar spierkracht kan worden ingezet om het extra gewicht te dragen.
Het de taak van de ruiter om ervoor te zorgen dat het paard zijn lijf goed gebruikt tijdens het rijden zodat het geen schade ondervindt aan onze hobby. In de praktijk betekent dit dat we het natuurlijke evenwicht van het paard moeten ombuigen naar een rijkunstig evenwicht, waarin het paard meer gewicht draagt op de achterhand dan op de voorhand, waardoor de voorbenen ontlast worden. De dressuur voor het paard bestaat uit oefeningen die de achterhand krachtiger en buigzamer maken en het gewicht naar de achterhand verplaatsen.
De Academische Rijkunst volgens Bent Branderup® is een trainingsfilosofie met logisch opeenvolgende stappen om het paard sterker en soepeler te maken. Het verenigt de kennis van de oude meesters samen met inzichten over o.a. biomechanica uit de moderne wetenschap tot de rijkunst anno vandaag. De Academische Rijkunst is niet beperkt tot alleen het fysieke deel. Het omarmt de filosofie dat paard en mens zich kunnen ontplooien tot centaur. De ‘kunst’ in academische rijkunst is het moment waarop alles samenkomt, waarin twee zielen verbonden zijn en twee lichamen als één bewegen. Vanuit zachtheid, authenticiteit vormen ruiter en paard een krachtig geheel.
Sinds 2018 ben ik licensed Bent Branderup Trainer®. Ik streef het ideaalbeeld van de academische rijkunst met hart en ziel na en ik begeleid leerlingen op hun weg hiernaartoe.